Komünist Önder İbrahim Kaypakkaya’nın 50. Ölümsüzlük yıllına ilişkin hazırladığımız söyleşi dizisine yazılan yazıları sizlerle paylaşıyoruz.
Söyleşimize; Sınıf Teorisi Dergisi, Sibel Özbudun, H. Selim Açan, Muzaffer Oruçoğlu, Ziya Ulusoy, Volkan Yaraşır, Kerem Yıldırım ve Mahir Gürz katkı sunmuştu.
Hazırladığımız söyleşi dizisi şöyle;
Kaypakkaya’nın 50. ölümsüzlük yılı | Sibel Özbudun: İbrahim Kaypakkaya’dan Öğrenmek
İbrahim Kaypakkaya’nın 68 devrimci hareketi içerisindeki, onu hem kendi bağlamı hem de günümüz açısından “özgün” kılan, bence “süreklilik içinde kopuştan kopuş”u temsil etmesidir.
Kaypakkaya’nın 50. ölümsüzlük yılı | H. Selim Açan: ’71 Hareketi’nin Sembolleri, Söz İle Eylemin, Teori İle Pratiğin Devrimci Birliğinin Örnekleridir
Kaypakkaya’nın Kemalizm ve onunla bağlantısı içinde ulusal sorun çözümlemesinin uzak görüşlülüğü ve öncü karakteri yanında altı çizilmesi gereken bir özelliği daha vardır: O, bu çözümlemeleri Kemalizm’in ideolojik etkisinin devrimci hareket üzerinde dahi baskın olduğu bir dönemde yapmıştır. Bu gerçek, o çözümlemelerin tarihsel anlam ve değerini büyütmekle kalmaz, Kaypakkaya ve ’71 Hareketi’nin öncülerinden asıl neyi örnek almamız gerektiğini hatırlatır.
Komünist Önder İbrahim Kaypakkaya’nın 50. ölümsüzlük yılı | Muzaffer Oruçoğlu: Kaypakkaya’yı Özgün Kılan, Kendini Devamlı Kuran ve Yıkan Komünist İnsanın Düsturudur!
Kaypakkaya’yı 68 kuşağı içerisinde özgün kılan, her şeyden önce yeni insan, yeni toplum anlayışıydı. Yeni insan onun gözünde, işçi sınıfı ve yoksul köylülükle, yaşamın asıl yaratıcılarıyla kaynaşan, onları bilinçlendiren, yepyeni bir yaşam kültürüyle donatan komünist insandır. Komünist yaşam tarzına sahip olan komünist insan ona göre insanileşmenin en üst düzeyidir. Yürüyüşü, mülk dünyasına, onun devletlerine ve yarattığı mülk duygusuna karşı olan bu insan, sürekli bilgi ile donanan, bilgiyi güce dönüştüren, mülksüz ve vatansız bir insandır.
Komünist Önder İbrahim Kaypakkaya’nın 50. ölümsüzlük yılı | Ziya Ulusoy: Kaypakkaya Geleceğe Işık Tutan Geçmişimizdir
71 Devrimci Hareketi ve Kaypakkaya elbette eleştirilebilir. Fakat ancak kapsayarak yaklaşılırsa, komünist doğrultuda ilerletilebilir, eleştiri bu bakışla yapılırsa geliştirici olabilir. Yoksa lafazan bir kibirlilik, Kaypakkaya ve 71 Devrimci Hareketi’ni eskiden koparken, eskinin doğum izlerini birer hata ve kabuk olarak taşıdıkları değerlendirmesiyle ele almak yerine, temel özellikleriymiş yanılgısına kaçınılmaz olarak batmaya yol açar.
Kaypakkaya’nın 50. ölümsüzlük yılı | Volkan Yaraşır: Kaypakkaya Gerçek Manada Paradigmanın İflasını Yazan, Bunu Yıkıcı Bir Pratikle Hayata Geçirendir
İbrahim’in yıkıcı teorisi gerçek manada yaşayan Marksizm’dir. Devrimin güncelliği üzerine kurulan bu teori bir evrensel sınıf olarak, aynı anlama gelmek üzere evrensel devrimci sınıf olan proletaryanın yıkıcı gücünü harekete geçirmeyi hedefler. Ya da bu yıkıcı gücün enerjisini kristalize etmeyi amaçlar. İbrahim, Marx ve Engels’in Kutsal Aile’de bahsettiği özel mülkiyet dünyasını ortadan kaldıracak Yıkıcı Parti ya da yıkıcı gücün yani proletaryanın tarihsel rolünü gerçek manada kavrayan ve varoluşunu ve pratiğini bunun üzerinden kuran bir devrimci komünist önderdir. İbrahim’in gücü her şart ve koşulda, başka bir izahla sınıflar mücadelesinin her momentinde, devrimin imkanını aramasından gelir. İbrahim diğer ’71 devrimcileri gibi silahların eleştirisiyle yola çıkar. Fakat bu nokta İbrahim için bir başlangıçtır. İhtilalci bir yolun gerekliliğidir. Onu müstesna kılan şey ihtilalciliğini sınıf siyaseti üzerinden kurması ve bunda ısrarıdır.
Kaypakkaya’nın 50. ölümsüzlük yılı | Sınıf Teorisi: Kaypakkaya’nın Kemalizm’e Dair Sentezleri Güncelliğini Koruyor!
O, dokunulmaz olanlara meydan okuyarak dokunma kudreti göstermiş, öğretilmiş resmi görüş paradigmalarına ve bunların etkilerini yük olarak taşıyan devrimci hareket ve önderlerinin yanlışlarına bayrak kaldırmıştır. Ve işte O’nu temelde özgün ve çizgide üstün kılan da bütün bu yetenek ve çıkışlarını koşullayan teorik temel angajmanı olan ideolojik hattıdır; “BPKD’nin ürünüyüz” vurgusunda saklı olan Maoist kavrayışıdır. O’nu komünist çizgi ve niteliğe taşıyan temel bundan başkası değildi. TİP ile yetinmeyen ya da TİP’i yeterli görmeyen, FKF ve Dev-Genç’i yeterli görmeyen, TİİKP’i yeterli görmeyen ve bütün bu süreçlerin içinde yer almakla birlikte, bunları yeterli görmeyerek aşan, aşarak komünist çizgiyle buluşan kopuşsal gelişimi ideoloji, yani Maoizm kavrayışının eseridir…
Kaypakkaya’nın 50. ölümsüzlük yılı | Kerem Yıldırım: Kaypakkaya’nın Güncel Mirası Emekçi Halk İçerisinde Mevzilenmektir
İbrahim Kaypakkaya hem Şefik Hüsnü TKP’sinin hem sonrasında ardılları olan Hikmet Kıvılcımlı, Mihri Belli gibi isimlerin değerlendirmesini yaparken, aslında temel bir sorunu eleştiriyor; emekçi halka dayanarak burjuvaziye karşı hamle yapmak iradesinden yoksunlar. Kaypakkaya, TKP’ye Kemalizm’i olumlaması üzerinden ağır ithamlarda bulunuyor. Kaypakkaya, ‘kendi kuvvetine dayanarak mücadele etmek esastır, müttefiklere dayanmak değil’ diyor. Kaypakkaya’nın perspektifi, burjuva kliğe karşı muhalif burjuva kliklere yedeklenen sosyalist siyaseti mahkum etme üzerine oturuyor.
Kaypakkaya’nın 50. ölümsüzlük yılı | Mahir Gürz: Kaypakkaya’nın Kızıl Güzergahı Bizim İçin Bir Meşaledir!
Kaypakkaya’nın ideolojik ve teorik hattı, Marx’tan, Mao’ya uzanan kesintisiz devrim ve komünizm yürüyüşünün bilimsel teorik hattının diyalektik bir perspektifle kesintisiz bir savunusu ve onun coğrafyamız koşullarına uyarlanmasıdır. Bu yürüyüşün toplamının en ileri yani Marx’tan Mao’ya uzanan bilimsel sosyalizm teorisini en ileri düzeyde temsil eden ve Çin’de gerçekleşen Büyük Proleter Kültür Devrimi ve onda cisimleşen bilimimizin üçüncü nitel aşaması olan Maoizm düzeyinde temsil edilmesidir. Dolayısıyla Kaypakkaya’yı özgün kılan, devrimci nitelikten de daha ileri bir kopuşa evrilten esasen bu komünist teorik çizgi ve hattır. Kaypakkaya, 1972’de kendi hareketini oluştururken, onun programını, görüşlerini ortaya koyarken bu komünist çizgiyi çok berrak ortaya koymuştur.
